porządki — iron. Ładne porządki! Co to za porządki! «z ironią lub z oburzeniem o złych zwyczajach, złym stanie czegoś»: Obraz na noc nie zasłonięty... Ładne porządki!... Z. Kossak, Wina. Jak długo ten przystanek będzie w takim stanie! Co za porządki! Do… … Słownik frazeologiczny
porządek — m III, D. porządekdku, N. porządekdkiem; lm M. porządekdki 1. zwykle blm «regularny układ, rozkład, rozstawienie, plan czegoś; należyty ład, stan czegoś; czystość, schludność» Idealny, wzorowy porządek. Naturalny, przyrodzony porządek. Porządek… … Słownik języka polskiego
ładny — pot. Ładne kwiatki, ładna historia, ładny bal, gips, interes itp. «wyrażenia oznaczające niezadowolenie, nieprzyjemne zdziwienie, zaskoczenie»: Parę danych odnotował w kartotece. Wiek, zawód: psycholog! Ładne kwiatki, pewnie za wariata mnie… … Słownik frazeologiczny
generalny — generalnyni 1. «dotyczący ogółu, obejmujący ogół ludzi albo zjawisk, faktów; ogólny, powszechny» Generalne obrady, generalny zjazd. Generalny przegląd. ∆ Próba generalna «próba ostateczna, bezpośrednio poprzedzająca właściwe występy,… … Słownik języka polskiego
czyścioszka — ż III, CMs. czyścioszkaszce; lm D. czyścioszkaszek zdr. od czyściocha (zwykle w zn. 1) U tej czyścioszki wieczne porządki … Słownik języka polskiego
domowy — domowywi 1. «będący w związku z domem jako budynkiem mieszkalnym; należący do budynku mieszkalnego» Dozorca domowy. ∆ Zwierzęta domowe a) «zwierzęta hodowane przez człowieka» b) «zwierzęta żyjące w osiedlach ludzkich lub w ich pobliżu, np. mysz»… … Słownik języka polskiego
gruntowny — gruntownyniejszy «obejmujący całość, wnikający w szczegóły; dogłębny, dokładny, całkowity, zupełny» Gruntowne porządki. Gruntowna wiedza, znajomość czegoś. Gruntowne zmiany … Słownik języka polskiego
nowy — nowywi, nowywszy 1. «nie zniszczony, niedawno zrobiony, nabyty; świeżo powstały, świeżo założony» Nowy kapelusz. Nowe rękawiczki, ubranie. Nowy samochód. Nowe meble. Nowe domy, osiedla. Rzecz całkiem nowa, prawie nowa, zupełnie nowa. Wszystko… … Słownik języka polskiego
oporządzać — ndk I, oporządzaćam, oporządzaćasz, oporządzaćają, oporządzaćaj, oporządzaćał, oporządzaćany oporządzić dk VIa, oporządzaćdzę, oporządzaćdzisz, oporządzaćrządź, oporządzaćdził, oporządzaćdzony 1. «robić porządki, przyprowadzać do porządku;… … Słownik języka polskiego
poczynić — dk VIa, poczynićnię, poczynićnisz, poczynićczyń, poczynićnił, poczynićniony «wykonać wiele jakichś czynności, prac; wykonać wiele czynności dla osiągnięcia jednego celu» Poczynić porządki, zakupy. Poczynić przygotowania do podróży. Poczynić… … Słownik języka polskiego
